کد مطلب:188851 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:183

پرهیز از امید کاذب
پس از توجه به اهمیت خوش گمانی به خداوند و لزوم امیدوار بودن به رحمت الهی، باید به جنبه ی دیگر این حقیقت نیز توجه كرد.

امید به رحمت الهی، ضروری است، اما باید در نظر داشت كه این امید تا آنجا درست و بجاست كه در انسان تأثیر سازنده داشته باشد و راه توبه و بازگشت به خداوند را بر روی او بگشاید نه اینكه خود زمینه لغزش ها و گناهان باشد و انسان با اتكا به رحمت الهی، از اطاعت خداوند سرباز زند و موجبات خشم الهی را فراهم آورد! این نوع امید، كه به گناه و فساد دامن زند امید كاذب و یا امید دروغین نامیده می شود و امام باقر (ع) از چنین امیدی ما را پرهیز داده است و می فرماید:

با ترس واقعی از خداوند، از چنگال ابلیس بگریز! و بپرهیز از امید دروغین! زیرا این گونه امیدهای بی اساس، تو را در نگرانی و ترس واقعی قرار خواهند داد. [1] .

یعنی؛ اگر دل به رحمت الهی خوش كرده و سرگرم گناه و معصیت شوی، این



[ صفحه 284]



دلخوشی بی اساس است و تو را مواجه با كیفر حتمی خدا خواهد كرد و آنجا است كه نگرانی واقعی به سراغت خواهد آمد.


[1] الباقر (ع): تحرز من ابليس بالخوف الصادق و اياك و الرجاء الكاذب فانه يوقعك في الخوف الصادق بحار 78 / 164.